Bernlef, De een zijn dood

Beoordeling:  De een zijn dood is in alles een typische Bernlef-roman. Eenzame mensen, op zichzelf teruggeworpen, leegte, mist, afstand, reizen naar het einde van de wereld in eenzame landschappen. Sober taalgebruik waarbij er op de juiste momenten toch voldoende details worden genoemd om een heel scherpe tekening neer te zetten… Lees verder

Julia James, Griekse verleiding

Beoordeling: Ik heb eerder geprobeerd een bouquetreeksboek uit te lezen. Dat is me toen niet gelukt. Met het korte verhaal Griekse verleiding lukte me dat wel: het was gratis, 40 bladzijdes en daarmee net kort genoeg. En ik kan verder ook kort zijn: wat een pulp. Soaperig, langgerekt, veel herhalingen, talige… Lees verder

Loes den Hollander, Nooit alleen

Beoordeling: Het geschenk voor de maand van het spannende boek is alles behalve spannend. Een cliché-opening, maar dat is dan ook wel passend voor Nooit alleen van Loes den Hollander. Het verhaal kent een aantal originele elementen, zoals de buurvrouw Guusje met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, maar dergelijke zaadjes komen niet tot… Lees verder

Jan Gerhard Toonder, Kasteel in Ierland (boekenweekgeschenk 1970)

Beoordeling:  In een periode waarin er veel maatschappelijke veranderingen plaatsvonden, laat dit boekenweekgeschenk zien dat in de boekenbranche nog weinig ruimte was voor oproer. Kasteel in Ierland was het laatste burgerlijke boekenweekgeschenk voor protest in prent dat in 1971 verscheen en veel beter aansluit bij de tijdgeest. Het verhaal komt eigenlijk pas na… Lees verder

Voltaire, Candide of het optimisme

Beoordeling: Niet elk wereldberoemd boek is ook direct een leuk boek om te lezen. “Interessant, ja; leuk, nee” is een terugkerend adagium op mijn site. Maar voor Candide of het optimisme geldt dat niet. Een historisch interessante tekst, een beroemd boek en ook nog eens leuk om te lezen. Dat komt vooral… Lees verder

Boris O. Dittrich, De waarheid liegen

Beoordeling: Kun je bij een boek van een politicus, een politicus van je eigen kleur bovendien, onbevangen gaan lezen. Nee, dat kan niet. Maar als je je bewust bent van je absente onbevangenheid, kun je je mening over zo’n boek toch behoorlijk objectiveren. Ik ken Boris Dittrich alleen als oud-fractievoorzitter… Lees verder

Simon Vinkenoog, Zolang te water

Beoordeling:  Simon Vinkenoog heb ik enkele malen mee mogen maken op poëziefestivals. Heel direct op Onbederf’lijk Vers en als publiek bij De nacht van de poëzie en de Dag van de literatuur. Een grootse dichter die praatte alsof zijn complete woordenstroom uit gedichten bestond. Op het laatst van zijn leven een… Lees verder

Robert Vuijsje, Alleen maar nette mensen

Beoordeling:  Ontzettend veel leerlingen lazen dit jaar Alleen maar nette mensen en uiteraard moet je als docent dan ook zo’n boek lezen. Het boek kende ik uiteraard uit de media, maar sprak me niet heel erg aan op basis van de berichten. En ook na het lezen van het boek… Lees verder

Bertus Aafjes, Een lampion voor een blinde (boekenweekgeschenk 1972)

Beoordeling:  Dit is nou een boekenweekgeschenk naar mijn hart. Het is een volwaardig verhaal dat toch binnen de 105 pagina’s beschreven wordt. En wat voor verhaal: het is een mooie historie met een interessante intrige, boeiend verteld, een genuanceerde uitkomst waar je over na zou kunnen denken en praten. Daarnaast… Lees verder

Johan Wolfgang von Goethe, Faust

Beoordeling:    Ik ben erg schizofreen over Faust van Goethe, maar gelukkig ben ik daarin niet de enige. Het eerste deel van de tragedie vond ik prachtig: mooi geschreven, goede dialogen, mooie filosofische achtergronden en ik ging er als een trein doorheen. Het tweede deel van de tragedie is van een… Lees verder

Arthur Japin, Maar buiten is het feest

Kaft van Maar buiten is het feest met een zwarte vrouwelijke figuur in silhouet die een danspose aanneemt voor een volle maan. Daaronder op een zwarte achtergrond de titel.

Beoordeling:  Ik vind het jammer dat Arthur Japin van romancier en verhalenverteler steeds meer een filosofische neuzelaar wordt, die zijn verhalen enkel lijkt te gebruiken voor het uitmelken van een filosofisch of psychologisch thema. En toch is dit geen slecht boek. Waar ik Vaslav echt vond tegenvallen en het verhaal… Lees verder

Simon Vestdijk, Sint Sebastiaan

Beoordeling:  Op de middelbare school las ik Terug tot Ina Daman en dat boek sprak mij toen enorm aan. Vestdijk schreef diverse boeken over Anton Wachter en het boek dat ik vandaag bespreek, Sint Sebastiaan, is de eerste uit de reeks. Het is een mooi boek, maar ook een traag boek. Vestdijk… Lees verder

Charles Dickens, Great expectations

Beoordeling:  Tijdens mijn master heb ik voor het vak “nineteenth century British novel” Great expectations al een keer gelezen. Toen al werd ik gegrepen door de vertelwijze van Charles Dickens. Naast mijn favoriete kerstverhaal, A christmas carol, en op de middelbare school Oliver Twist is dit mijn derde Dickens en ook bij herlezing… Lees verder

Theo Thijssen, De gelukkige klas

Beoordeling:  Toen ik de eerste pagina’s van De gelukkige klas van Theo Thijssen begon te lezen, dacht ik dat ik niet zo goed door het boek zou komen. Wanneer je een hele dag les hebt staan geven, is het je verdiepen in de gebeurtenissen in de klas van meneer Staal niet… Lees verder

Jan Terlouw, De derde kamer

Beoordeling:  Jan Terlouws kinderboeken, zoals Koning van Katoren, vind ik al sinds ik jong ben geweldig. Dit voor volwassenen bedoelde boek spreekt mij helaas minder aan dan het jeugdwerk van Terlouw. In De derde kamer worden de fractieleden van een politieke partij geconfronteerd met een ontvoering van de dochter van één… Lees verder

Carry Slee, Moederkruid

Beoordeling:  Over Carry Slees kinderboeken ben ik nog nooit enthousiast geweest. Over Moederkruid ben ik echter wel enthousiast. Hoewel de opzet van dit boek niet bijster origineel is (zie bijvoorbeeld Kinderjaren van Jona Oberski of de film The boy in the striped pyjama’s) met een kind dat vanuit zijn perspectief onbegrijpelijk volwassenengedrag beschrijft,… Lees verder

Marcellus Emants, “Fanny”

Beoordeling:  Marcellus Emants is bekend geworden met één van de bijzonderste openingszinnen uit de Nederlandse literatuur: “Mijn vrouw is dood en al begraven.” Hij was een typische naturalist en ook in zijn novelle Fanny is dat duidelijk te zien. Fanny is een typische vrouw uit het fin-de-siècle: fragiel, ziekelijk, emotioneel instabiel…. Lees verder

Salmon Rushdie, De duivelsverzen

Beoordeling:  Zolang als Jessie en ik samenwonen staat De duivelsverzen in onze boekenkast (hij kwam namelijk bij Jessie vandaan). En al net zolang wilde ik dit boek een keer gaan lezen. Nou heb ik niet zulke heel goede ervaringen met Salmon Rushdie, dus ik was wat huiverig, maar vol goede moed… Lees verder

Ted van Lieshout, Mijn meneer

De kaft van het boek Mijn meneer waarop een verkeersbord staat waarbij een grote figuur een kleine figuur aan de hand houdt. In plaats van blauw is de achtergrond van het bord rood.

Beoordeling:  Mijn meneer is een heel bijzonder boek. Ted van Lieshout heeft hierin zijn ervaringen met een pedoseksuele meneer. En zonder dat ‘zijn meneer’ als vies monster wordt neergezet, eerder het tegenovergestelde, beschrijft hij hoe de vriendschap tussen Ted en meneer Timmermans zich ontwikkelt. Ted van Lieshout bezit het talent om… Lees verder

Maarten ’t Hart, De ortolaan (boekenweekgeschenk 1984)

Beoordeling: Het boekenweekgeschenk De ortolaan van Maarten ’t Hart is niet het beste boek dat ik ooit van hem las. Het vertoont veel overeenkomsten met Een vlucht regenwulpen zijn opvallend, maar dat maakt direct dat je eigenlijk al weet hoe het verhaal in elkaar zit en wat de kern, het thema en… Lees verder