Martine van Rooijen, Boven in de groene linde zat een moddervette haan

Wim Pelgrim bespreekt regelmatig boeken op zijn website. Op deze pagina een recensie van Boven in de groene linde zat een moddervette haan van Martine van Rooijen. Lees verder
Wim Pelgrim bespreekt regelmatig boeken op zijn website. Op deze pagina een recensie van Boven in de groene linde zat een moddervette haan van Martine van Rooijen. Lees verder
Beoordeling: Verhaaltjes voor kleuters, tikje jaren ’70, behoorlijk leuk; dat is Kikker in je bil. Het is een leuk boek met beknopte herkenbare verhaaltjes. De vrijheden die de kinderen krijgen is deels fictie, maar deels ook passend bij de ruimte die de jeugd 40 jaar geleden had. Een aanrader voor iedereen… Lees verder
Beoordeling: Na Onder de blote hemel en Samen onder dak is Het verhaal van Dicey het derde en laatste kerndeel van de Tillerman-serie van Cynthia Voigt. Ook hier merk ik dat de herinnering aan het boek soms anders is dan bij herlezing blijkt. Zo meende ik mij te herinneren dat de moeder van de… Lees verder
Beoordeling: Achtste-groepers huilen niet is niet alleen een heel bekend en succesvol boek, het is ook nog eens een heel erg goed boek. Op meerdere niveaus raakt het boek me. Allereerst emotioneel: het is een zielig verhaal over een stervende leerling uit groep acht; een verhaal dat iedereen zal aangrijpen…. Lees verder
Beoordeling: Waar Thea Beckman doorgaans historische romans schrijft, is het ook wel eens leuk een heel ander type boek van haar hand te lezen. Nou ja, heel ander type boek… Een aantal basisingrediënten komen ook in dit boek weer terug: een sterke vrouwfiguur, emancipatie en feminisme, het schoppen tegen een… Lees verder
Beoordeling: Samen onder dak is het prachtige vervolg op Onder de blote hemel. Het grappige is dat in mijn hoofd de beide boeken een geheel zijn gaan vormen sinds ik ze in de brugklas of tweede klas las. De reis van de kinderen is aan de ene kant langer dan ik me… Lees verder
Beoordeling: In de brugklas heb ik alles boeken van Jan de Zanger gelezen, waarbij Hadden we er maar wat van gezegd de grootste indruk maakte. Ook Poepoe is een leuk boek. Jan de Zanger verstaat de kunst om de grote mensenwereld, de kinderwereld en een spannend verhaal te combineren in een boeiend… Lees verder
Beoordeling: In de brugklas van de middelbare school maakte ik kennis met veel voor mij nieuwe jeugdliteratuur, dankzij meneer Zengerink, waaronder Jan de Zanger en Cynthia Voigt. Van die laatste staat de verzamelbundel met de drie Tillerman-boeken in de kast (dankzij Jessies boekenverzameling). De Tillerman-serie heb ik van voor tot achter gelezen… Lees verder
Beoordeling: Het Hercynische woud is verschenen in de reeks jeugdboeken die gratis bij de Lemniscaatkrant en Kidsweek werden uitgegeven. Een niet zo dik boek, maar wel een leuk. Hoewel ik bij de eerste paar pagina’s wat opstartmoeilijkheden had, bleek Het Hercynische woud een goed jeugdboek te zijn in de traditie van Thea… Lees verder
Beoordeling: Paul Biegel is en blijft een van mijn favoriete jeugdboekenschrijvers. Met het boek De Lorelee heeft hij opnieuw een prachtboek(je) afgeleverd. Het verhaal is spannend en hij weigert zijn taal, stijl en structuur onder niveau aan te bieden. Het biedt een uitdaging voor een jeugdige lezer; in plaats van door… Lees verder
Beoordeling: Toen ik jong was heb ik Rauzer al wel eens in mijn handen gehad, maar ik kon er toen op de een of andere manier niet doorheen komen. Nu dit boek via Jessie in onze boekenkast was beland, heb ik het opnieuw geprobeerd en ik denk te weten waarom het boek… Lees verder
Beoordeling: Soms wil je een kinderboek graag lezen, na een recensie in de Lemniscaatkrant bijvooreeld. De Melkweg van Bart Moeyaert is zo’n boek. En ik moet zeggen, ik ben enthousiast over dit boek. Hoewel ik van oorsprong meer een Lemniscaat-lezer dan een Querido-lezer ben, kan ook dit type kinderboek mij steeds meer… Lees verder
Beoordeling: Van de trilogie over de Honderdjarige Oorlog, Geef me de ruimte, Triomf van de verschroeide aarde en Het rad van fortuin, is dit laatste deel verreweg het beste. Dat komt allereerst doordat de verschillende personages, die in min of meer gelijke mate een hoofdrol vervullen, en de bijbehorende perspectieven… Lees verder
Beoordeling: In tegenstelling tot Geef me de ruimte is Triomf van de verschroeide aarde minder verhaal en meer geschiedenis. De politieke en militaire ontwikkelingen in Bretagne en Parijs. Ook is dit boek wat politieker: de maatschappijvisie van Beckman (die sociaaldemocratisch georiënteerd lijkt in haar werk) spreekt er sterker in door en de… Lees verder
Beoordeling: Ik heb de laatste twee jaar al veel van Thea Beckman herlezen, maar ik ben nog niet zo enthousiast geweest over een boek als over Geef me de ruimte! Ik vond ook vroeger deze trilogie over de Honderdjarige Oorlog al het beste werk van Beckman en dat vind ik dus nog… Lees verder
Beoordeling: Gebr. is een briljant boek! Ik weet nog dat het heel veel indruk op mij maakte toen ik het voor het eerst las: ik zal in de tweede klas hebben gezeten. Daarna las ik het boek voor mijn leeslijst bij het vak jeugdliteratuur op de RU. Het was dan ook een… Lees verder
Beoordeling: Ooit heb ik een deel van de film The NeverEnding Story gezien en ik ben altijd benieuwd geweest sinds het boek van Jessie in onze gezamenlijke boekenkast staat en zij er enthousiast over bleek. Na het lezen ben ik behoorlijk enthousiast. Het is een mooi verhaal en het zit erg… Lees verder
Beoordeling: Soms weet je dat je een jeugdboek hebt gelezen toen je jong was, maar heb je geen idee meer waar het boek precies over ging. Met Boris is dat het geval. Ik weet dat ik dat boek heb gelezen toen ik een jaar of 11 was, maar ik kon me… Lees verder
Beoordeling: Sam is elf en weet dat hij zal doodgaan aan leukemie. Op 4 januari begint hij op advies van zijn lerares aan een boek waarin hij de laatste maanden van zijn leven beschrijft. Sam houdt erg van lijstjes; in zijn boek houdt hij lijstjes met feiten en wensen bij…. Lees verder
Beoordeling: Hij had altijd gedacht dat ze elkaar toch niet zouden ontmoeten…Nu Ron Slot met de brief met kleurige Argentijnse postzegels in zijn handen staat, is hij blij en angstig tegelijk: Marry komt naar Nederland, maar in de steeds langere brieven die hij haar geschreven heeft staat geen woord over… Lees verder