Beoordeling: Met de emblemata (afbeeldingen met een zin erboven en gedichtje eronder, vergelijkbaar met Fokke&Sukke) van P.C. Hooft kan ik helemaal niets. Niet omdat het 17e-eeuwse Nederlands onbegrijpelijk is, maar ik kan er gewoon niets mee. Snel weer door naar wat leuks.
Beoordeling: Zes mensen komen min of meer toevallig met elkaar in contact tijdens hun verblijf in het Griekenland van 1954. Het Amerikaanse meisje Jessica Manning, de jonge Kretenzer Niko Stephandidakis, de Nederlandse leraar klassieke talen Lucas Gosschalk, de zestienjarige jongen Marten Siebeling, de schilderes Elina Breskel en de ex-nazi Helmuth… Lees verder
Beoordeling: In zijn roman heeft Abel J. Herzberg geprobeerd de verloren gegane memoires van Herodes te doen herleven, niet zozeer als een verweerschrift voor tijdgenoten, maar als een voor het nageslacht bedoelde autobiografie. Herodes, oud en ziek, dicteert aan zijn trouwe secretaris Nicolaüs uit Damascus. Niet alles wat hij beleefd… Lees verder
Beoordeling: Deze bundel korte verhalen is saai, slecht en lelijk. Om het in Potgieters termen uit te drukken “Kopijeerlust des dagelijkschen levens”, maar het mist de stijl van bijvoorbeeld Carmiggelt. De tekeningen van Wout van Vliet zijn lachwekkend: geen kunstenaar, maar een kunstenflanser; verschrikkelijk! Voor de enige leuke grap in… Lees verder
Beoordeling: Woede is een roman over een oude, diepe liefde die misgelopen is, over een tweede, verknipte hartstocht die gebaseerd is op een misvatting, en over een derde, hartstochtelijke liefde die weleens heel goed zou kunnen uitpakken. Woede is een roman over wat woede kan doen met een mensenleven: de… Lees verder
Beoordeling: ‘Het Geweten’ is de geschiedenis van Edna Mauskopf die een al te grote liefde koestert voor haar medestudent Samuel. Haar even tragische als geestige verhaal beschrijft een zoektocht naar verlossing en volmaaktheid. ‘Het Geweten’ is het portret van een onthande generatie, maar tevens het verhaal van de nog net… Lees verder
Beoordeling: Otto van Oudijck is resident in Laboewangi, op Java. Als Nederlands bestuurder staat hij in deze hoedanigheid min of meer boven de lokale adel die haar oude machtspositie behoudt. Zijn werk is alles voor hem en hij beseft dan ook niet dat zijn tweede vrouw Leonie hem achter zijn… Lees verder
Beoordeling: Om kort te gaan: de stukken van Marjoleine de Vos zijn saai. Ze is belezen en schrijft op zich prima, maar de stukken zijn telkens hetzelfde en komen neer op het standpunt “wat in het nieuws komt, is in de literatuur reeds eerder beschreven”, met andere woorden: alles komt… Lees verder
Beoordeling: De schoolmeester is mij ontzettend tegengevallen. Hij is vormtechnisch zeer onvast, alleen rijm is een constante in zijn poëzie, en kiest leuke onderwerpen, maar weet deze niet op een boeiende manier vorm te geven. In zijn brieven laat hij zien de vormaspecten van de poëzie wel te beheersen, maar… Lees verder
Beoordeling: Verschrikkelijk jaren’30-boek met zeer stroperige, trage taal. Ik kwam er niet doorheen en dus staat het boek na een kleine 25 pagina’s weer in de kast. Ik heb ook geen idee waar het boek over gaat.