Thea Beckman, “Geef me de ruimte!”

Beoordeling:  Ik heb de laatste twee jaar al veel van Thea Beckman herlezen, maar ik ben nog niet zo enthousiast geweest over een boek als over Geef me de ruimte! Ik vond ook vroeger deze trilogie over de Honderdjarige Oorlog al het beste werk van Beckman en dat vind ik dus nog… Lees verder

Mijn voorkeur voor het Kieskompas

Van alle Stemwijzers, Stementrackers, Kieswijzers en andere stemhulpen, blijf ik het Kieskompas toch het beste hulpmiddel vinden. Het grote voordeel van het Kieskompas is dat je niet één antwoord krijgt, maar een beeld van waar je staat. Zo kwam er bij mij bij de Stemwijzer GroenLinks uit op basis van één… Lees verder

Carry Slee, Moederkruid

Beoordeling:  Over Carry Slees kinderboeken ben ik nog nooit enthousiast geweest. Over Moederkruid ben ik echter wel enthousiast. Hoewel de opzet van dit boek niet bijster origineel is (zie bijvoorbeeld Kinderjaren van Jona Oberski of de film The boy in the striped pyjama’s) met een kind dat vanuit zijn perspectief onbegrijpelijk volwassenengedrag beschrijft,… Lees verder

Evita (regie: Alan Parker)

Beoordeling:  “Het is een musical met veel gesproken tekst en een paar liedjes”, zo beloofde Jessie mij. Hoe anders bleek het geval. Deze nagenoeg volledig gezongen musical is niet mijn soort film. Het feit dat alles gezongen is (waardoor je nooit in het verhaal komt) en de acteurs de vierde… Lees verder

Marcellus Emants, “Fanny”

Beoordeling:  Marcellus Emants is bekend geworden met één van de bijzonderste openingszinnen uit de Nederlandse literatuur: “Mijn vrouw is dood en al begraven.” Hij was een typische naturalist en ook in zijn novelle Fanny is dat duidelijk te zien. Fanny is een typische vrouw uit het fin-de-siècle: fragiel, ziekelijk, emotioneel instabiel…. Lees verder