Mijn jeugd
Ik ben Wim Pelgrim, ik ben geboren in Eindhoven uit een Twentse moeder en Achterhoekse vader en ik heb twee jongere zussen. Op driejarige leeftijd verhuisde ik naar Borne, waar ik naar basisschool Flora ben gegaan. Ik heb korte tijd bij hockeyclub Akelei gezeten (wat overigens alles behalve een succes was) en speelde accordeon bij de Bornse muziekschool. Verder waren LEGO en onze eerste computer (een 386) de voornaamste middelen van vermaak in mijn jongste jeugd.
Op mijn twaalfde ben ik naar de middelbare school gegaan in Hengelo: R.K.S.G. de Grundel. Ik ‘verhuisde’ van de muziekschool naar accordeonvereniging Animato en hielp bij de organisatie van de Toneelclub van de Grundel. Bovendien was ik sinds groep zes al actief als misdienaar in de Stephanusparochie te Borne en ben ik van het einde van de middelbare school tot in het eerste jaar van mijn studie ook bij het jongerenpastoraat (JoPaBo) als vrijwilliger betrokken geweest.
Mijn studietijd
In 2002 ben ik verhuisd naar Nijmegen, waar ik Nederlandse Taal en Cultuur heb gestudeerd (specialisatie negentiende-eeuwse letterkunde) en er veranderde vanaf dat moment veel in mijn leven. Niet alleen verliet ik het ouderlijk nest en verhuisde naar een studentenhuis in Nijmegen-West, ook werd ik actief bij de literaire talkshow LateLetterenLive, in het bestuur van culturele studentenvereniging Diogenes, als financieel coördinator van het poëziefestival Onbederf’lijk Vers en ik ben medeoprichter en de eerste voorzitter van studentendansvereniging Dance Fever. Ook werd ik actief bij D66 Nijmegen.
Bovendien veranderde op persoonlijk vlak ook het nodige: bij enkele colleges Klassieke Archeologie ontmoette ik mijn vrouw, Jessie Pelgrim-Mensink. Zij kwam later dat studiejaar in het studenthuis bij mij boven wonen en al snel hadden we verkering. Sinds maart 2006 ben ik met haar samen gaan wonen in het centrum van Nijmegen.
Ook merkte ik dat ik sinds mijn dertiende of veertiende jaar langzaam was losgegroeid van mijn katholieke wortels. Na diverse jaren zoeken naar mijn religieuze identiteit heeft dat in 2006 geresulteerd in mijn definitieve afscheid van de kerk, dat zowel met een uitschrijving in de huidige ledenadministratie als een aantekening in mijn doopregister is vastgelegd. Vanaf dat moment ga ik als ongebonden spiritueel door het leven (uitgangspunten: pantheïsme en humanisme).
Werk, ‘s-Hertogenbosch en D66
Na een stage op het Maaswaal College in Wijchen, werkte ik van 2007 tot 2013 op het Canisius College in Nijmegen op de locatie Berg en Dalseweg. Ik bleef actief in het bestuur van D66 Nijmegen als ledenmanager en webmaster. Tussen oktober 2007 en december 2008 was ik tevens als commissielid niet-raadslid in de gemeente Nijmegen.
Eind 2008 zijn Jessie en ik verhuisd naar ‘s-Hertogenbosch en met een huwelijk in 2012, de geboorte van Noor in 2014 en Daan in 2015 veranderde er veel op privégebied. Na een jaar op het Citadel College gewerkt te hebben, werk ik nu op het Dr.-Knippenberg College in Helmond. Buiten mijn werk zet ik mij nog steeds in voor D66; van 2009 t/m 2018 als bestuurslid van D66 ‘s-Hertogenbosch. Naast al deze activiteiten vind ik ook nog tijd om elk jaar mee te doen met de Nijmeegse 4daagse en te lezen.
Verbeteren van het onderwijs
Sinds 2016 ben ik begonnen met het inzetten van open badges, blockchain en andere distributed ledger technologie in het onderwijs. Tot begin 2024 deed ik dat onder de vlag van (stichting) BlockChange.EU en na het ophouden van deze stichting steun ik het werk van de Skillsambassade. Mijn zoektocht naar een skillspaspoort en het effectieve gebruik van de Europese wallet die eIDAS2.0 biedt, brengen mij deze jaren weer verder. Op weg naar kijken wat iemand kan, wie iemand echt is en mensen de gereedschappen geven om zichzelf een leven lang te ontwikkelen, daarover te vertellen en zich te presenteren in de wereld!