Beoordeling: 
Boeken van Adriaan van Dis zijn soms beter en soms minder briljant, maar altijd interessant en leesbaar. Zo ook In het buitengebied. En deze valt in de categorie ‘beter’. Het thema eenzaamheid wordt op prachtige wijze verbeeld. Met name het eerste deel, waar humor en treurigheid elkaar afwisselen is erg sterk.
Naarmate het boek vordert, wordt de naïviteit van de hoofdpersoon steeds duidelijker; iets te duidelijk zelfs. Van Dis speelt daarmee in het boek, met die naïviteit, maar gaat wat mij betreft net te ver in het spel.
Daarnaast speelt hij ook in dit In het buitengebied weer met autobiografische elementen, met zijn eigen persoon of de persoon die hij naar buiten toe presenteert. Ook dat is typisch Van Dis.
