Voor iemand die fan is van James Bond is het kijken van de parodieën meestal ook erg leuk. Rowan Atkinson deed een dappere poging met Johnny English, maar de meesterparodie blijft tot Austin Powers.
Toevalligerwijs kwam ik Thespy who shagged me eerder tegen bij het herzien van de films. De eerste film in de reeks, International man of mystery is volgens mij veel sterker nog dan dit tweede deel. De flauwe grapjes zijn er uiteraard, maar de verwijzingen naar Bond zijn minder sterk, dan ik ze me herinner van de de eerste film.
Maar misschien dat ik me de eerste ook wel mooier herinner dan hij was. Ik zag die tijdens mijn Romereis in klas vier, met een schaterende Rob Rietberg, docent klassieke talen, op de eerste rij van de bus. Die ga ik binnenkort zeker weer herkijken.