Beoordeling: 
Howel Caja Cazemier populair is onder jongeren, kon haar boek De eerste keer mij niet bekoren. Ik heb het boek zelfs bijna een paar keer weggelegd. Het grootste probleem is de grote hoeveelheid uitleg die Cazemier geeft (een manco waar meer moderne schrijvers mee kampen). Na een mooie zin, volgt een concretisering, omdat de schrijver bang is niet begrepen te worden. Daardoor wordt een boek twee keer zo dik, maar ook twee keer zo traag. Een voorbeeld:
“Bezorgd keek Lynn naar de lucht, die nog steeds grijs was. Ze wilde liever niet weer in de regen fietsen.”
Iedereen weet dat als je bezorgd naar een grijze lucht kijkt, je angst is dat het gaat regenen, zeker binnen de context van dit verhaal waarin de hoofdpersonen al eerder in de regen gefietst hebben. Dat hoef je mij niet uit te leggen en ook een lezer van rond de 13/14 niet. Die kijken tijdens het naar school fietsen vaak genoeg bezorgd naar boven.
Een ander probleem is de puberale manier van schrijven. Cazemier wil een broeiierige zomer beschrijven; de manier waarop de seksuele passages worden beschreven zijn echter puberaal enbijna lachwekkend. Je hebt eerder het idee de hormonale fantasieën van een dertienjarige puber leest dan het werk van een gerenommeerd schrijfster van jeugdliteratuur.
Een laatste probleem met het boek is de ongeloofwaardigheid: het boek zit vol losse eindjes, verdwijnende personages, zoals Maartje en Lynn en onduidelijkheden waar je als lezer mee blijft zitten. Kortom: een boek dat op veel terreinen tekort schiet en een knieval is voor het publiek in plaats van een stap omhoog op de literaire ladder.
