In de met loungebanken ingerichte bioscoopzaal 5 van de Verkadefabriek, heb ik Night train to Lisbon gezien. Jessie had het boek gelezen, ik niet. En wat een mooie film!
De sterke basis voor het verhaal ligt natuurlijk in het boek van Paul Mercier. Het verhaal van Gregorius, de vrouw in de rode jas en de Portugese opstandelingen loopt door elkaar heen, doorspekt met de filosofische bespiegelingen van Amadeu. Een rijke basis, maar wat nog sterker bijdraagt aan het mooie in de film zijn de prachtige omgevingen waar de film plaatsvindt, de goedgekozen belichting en de algehele sfeer die de film daardoor oproept.
Het enige kritiekpunt dat Jessie bij de film had, was het invullen van alle open plekken uit het boek. Geen onlogische beslissing; dat gebeurt vaker bij boekverfilmingen.