Beoordeling: 
Il y a longtemps que je t’aime is het soort film waar ik niet van houd. Dat heeft één belangrijke reden: de film leest als een boek vol lege pagina’s. Het verhaal wordt half verteld en de rest moet je uit opgetrokken wenkbrauwen en ingehouden woede opmaken.
Misschien dat ik (of mannen in het algemeen) een heleboel mis in deze film en daardoor het gevoel heb naar het halve verhaal te zitten kijken. Maar ik houd van verhalen: van een kunstenaar (schrijver, dichter of filmmaker, dat is me om het even) die het materiaal ’taal’ of ‘beeld’ gebruikt om mij een verhaal te vertellen. Dat stilte daar een deel van is, dat ontken ik niet. Maar als stilte de overhand krijgt, ben je dan nog een verhalenverteller?
Het verhaal op zichzelf is mooi en de acteerprestaties van de cast zijn ontzettend goed, maar mij grijpt het op geen enkel moment aan.
