The spy who loved me is een leuke en goede James Bondfilm. De strijd tussen Triple X en Bond is een leuk gegeven, Jaws is natuurlijk een iconische slechterik, Stromburg is de typische Bond-tegenstander. Roger Moore begin langzaam wat ouder te worden (50) en het flirten met krijgt een wat tacky karakter, zeker wanneer je bedenkt dat 20 jaar jongere Barbara Bach meestal het lijdend voorwerp is.
Wat verder opvalt bij deze film is de locatie waar uiteindelijk alles bij elkaar komt, Stromburgs hoofdkwartier. Deze lijkt erg op de vulkaan uit You only live twice. Misschien dat de overeenkomst in regie maakt dat deze parallellen zichtbaar worden.
Een leuke Bond-film die in een reeks erg goede zit met The man with the golden gun en Live and let die.