Connie Palmen en Ischa Meijer zijn voor elkaar bestemd, dat is vanaf hun eerste ontmoeting duidelijk. I.M. beschrijft hun liefdesrelatie door de ogen van Connie Palmen, de wijze waarop zij het overlijden van Ischa heeft beleefd en de rouwperiode die volgde.
Het is best een aardig boek, geschreven in de leuke schrijfstijl die Connie Palmen eigen is, maar het boek kan me niet boeien. Er zit geen lijn, geen plot in en de filosofische bespiegelingen die je vaker in boeken van Palmen aantreft, zijn hier ook niet zo veel aanwezig. Aardig, maar niet geweldig…
Pingback: WimPelgrim.nl - Connie Palmen, "De erfenis" (boekenweekgeschenk 1999)