De manier waarop kinderen de wijsheid van hun ouders en leraren inschatten heeft grote gevolgen voor de sociale verhoudingen in onze maatschappij. Dat is in elk geval wat het artikel Search Engines replace Teachers and Parents suggereert.
Onderwijs is ook niet meer wat onderwijs eeuwen geweest is: de school was altijd de plek waar mensen kennis konden vinden. De leraar was de toegangspoort tot kennis. Dat is echter niet meer zo. Kennis is overal en de rol van docent moet vooral worden hoe om te gaan met die kennis en informatie.
Het reclaimen van een rol als ouders en school in het leven van jongeren lijkt mij van essentieel belang: ieder mens heeft sturing nodig in zijn ontwikkeling. Hoewel de hiërarchisch geordende samenleving waar ouderen per definitie meer wisten en hoger werden aangeslagen dan jongeren moet zeker niet terugkomen. Een samenleving als de onze echter, waar het aannemen van andermans expertise, ervaring of deskundigheid (wat overigens ook voor artsen blijkt te gelden) al zeer onder druk staat, moet door beroepsgroepen zélf worden nagedacht over de eigen positie, voordat een ander (de overheid bijvoorbeeld) gaat bepalen wat jouw positie wordt.
