Met kinderen die groter worden, muzieklessen waarin de muziek van Pirates of the Caribbean gespeeld wordt en streamingdiensten met flink wat aanbod, kun je eenvoudig dit soort filmreeksen kijken met je gezin. We hebben ze dus alle vijf (weer) gezien.
De eerste blijft toch wel echt de allerbeste: alle energie en ideeën die in die film zijn gegaan zijn goed. Het verhaal dat een mooie mengeling van show, spektakel, onderliggende laagjes en humor kent zijn mooi.
De tweede film is de bekende vervolgfilm die lijkt ingegeven door het succes meer dan door een goed verhaal. Hij is wat trager en het verhaal komt mijns inziens niet echt van de grond. Dat gebeurt pas in film drie: deze gaat door op het verhaal van film twee, dus die moet je scherp in je hoofd houden. Ik vind het mooi dat film drie filosofischer is van inhoud en daarmee meer van je vraagt dan enkele lachen en genieten van spektakel.
Pirates of the Caribbean vier is aardig, maar is me maar beperkt bijgebleven. Film vijf heeft dan weer de grootsheid van film één: een goed verhaal, erg veel show, maar ook filosofie en een onderlaag in de gebeurtenissen. En films met Javier Bardem zijn sowieso vaak goed.
Het blijft een mooie filmreeks: de sfeer, de muziek, het acteerwerk, de humor. Niet vanwege het fantastische verhaal of de kunstzinnigheid, maar omdat het cinematisch vermaak is in optima forma!
