Beoordeling: 
In de kerstvakantie hebben we twee keer How the Grinch stole Christmas gezien. Eén keer in de versie met Jim Carey uit 2000 en één keer de versie uit 2018, gemaakt door Illumination (van de Minions onder andere). En vooral het vergelijken van beide versies is leuk.
Natuurlijk is het boek van Dr. Seuss een geweldig uitgangspunt om een verhaal van te maken. Zijn taal en poëzie zijn ijzersterk. En in beide films is die taal gelukkig ook ruimschoots aanwezig, in de versie uit 2018 zelfs nog wat sterker dan die uit 2000.
Wat opvalt bij de film uit 2000, is dat de Grinch gemener is. Hij lijkt daar vooral een slechterik waarbij je na verloop van tijd pas ontdekt dat daar een oorzaak aan ten grondslag ligt. Hij lijkt wat kwaadaardiger van inborst. Bij de versie uit 2018 is de nadruk wat meer op het zielige, het eenzame van de Grinch komen te liggen. En uiteraard is hij ook nu een gemenerik, maar minder kwaadaardig en vaker met een lach of grapje als resultaat.
En bij de nieuwste versie is de stijl van Illumination duidelijk herkenbaar. Deze filmstudio heeft een duidelijk ‘handschrift’ en die spreekt mij (en blijkbaar het brede publiek) zeer aan.
Al met al waren het vermakelijke dagen met Kerstmis en Nieuwjaar en How the Grinch stole Christmas. Beide films krijgen een mooie beoordeling!
