Inferno (regie: Ron Howard)

Filmposter van The DaVinci Code:  Inferno, een man en vrouw rennen een kerkgebouw uit via twee grote deuren. Door het perspectief is het plafon zichtbaar dat oranje gloeit alsof het in brand staat.

Beoordeling: 4 sterren

Na The Da Vinci Code en  Angels and demons (naar Het Bernini Mysterie) is dit de derde film naar een boek Dan Brown die ik heb gezien. Over de eerste twee was ik lyrisch, Inferno is ook goed, maar voor mijn gevoel net iets minder dan de vorige. Het zou kunnen zijn dat ik wen aan de Langdon-films, maar ik denk dat er ook een aantal zaken in de film zit die dit veroorzaakt.

Ten eerste is de spanning tussen de verschillende perspectieven in de film minder groot dan in de vorige films. Waar bij The Da Vinci code Silas’ verhaallijn bijdraagt aan de spanning en bij Angels and demons de sfeer rond het Vaticaan bijdraagt, ontbreekt een dergelijke lijn wat mij betreft. Bovendien gaan de verhoudingen in Browns verhalen je opvallen: je weet al vrij snel dat de mensen die je in het begin het meest vertrouwt, aan het einde de grootste tegenstanders blijken te zijn.

En toch, ondanks dit alles blijft het een mooie film: mooie beelden uit Florence, spannende whodunit-elementen, symbolische kunstgeschiedenis uiteraard en een mooie sfeer door de beelden en muziek. Zeker kijken.

Getagd , , , , , . Bladwijzer de permalink.

Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | podcast | D66 | 4daagse

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *