Afgelopen week verschenen twee superinteressante onderzoeksrapporten over de toepassing van de blockchain in het onderwijs. SURFnet (ict- en netwerkorganisatie in het hoger onderwijs) en de Europese Unie hebben zich de vraag gesteld wat de blockchain kan betekenen in het onderwijs. Allereerst het mij meest tegenvallende rapport, dat van SURF.
Eén van de conclusies is helder, de blockchain is nog niet volwassen en ook niet dé oplossing. De auteurs schrijven echter:
Of anders gesteld, blockchain kan meer gezien worden als een mogelijk onderdeel van een oplossing, dan als ‘de’ oplossing.
Daar kan ik mij volledig in vinden. Waar ze de plank misslaan is de wijze waarop ze naar de techniek in relatie tot het onderwijs kijken. Er wordt erg uitgegaan van de status quo en daarvoor zijn inderdaad bestaande oplossingen voldoende of zelfs goed. Maar de transformerende eigenschappen van de blockchain, het anders naar de verhoudingen kijken in het onderwijsveld en de wijze waarop we met onderwijsresultaten omgaan wordt slechts zijdelings genoemd.
Om een vergelijking op te zetten die voortbouwt op de bekende (niet van Henry Ford afkomstige) quote; het is alsof je een paardenverzorger (SURF) begin 20e eeuw vraagt naar de impact van de auto. Het antwoord van SURF zou in die tijd zijn geweest dat het misschien handig kan zijn om voer naar zijn paard te rijden, maar dat zijn dagelijks werk er waarschijnlijk niet anders door zal worden…
Wat dit rapport over blockchain in het onderwijs in mijn ogen mist is het zicht op de horizon, het zicht is vooral gericht op de volgende drie stappen en die zullen niet groot zijn. Maar zonder ‘big picture’ ook geen ‘first step’. Grote transformaties hoeven we vanuit SURF helaas niet direct te verwachten, maar ook niet op de langere termijn, zo lijkt het.
En de EU?
De EU heeft een uitgebreidere studie gedaan. Op BCINED2017 presenteerde Andreia Inamorato dos Santos de concept-conclusies al en het rapport ziet er degelijk en weloverwogen uit. Processen op de blockchain (de techniek) en processen in het onderwijs, zoals certificering worden uit en te na beschreven en gekeken wordt waar links te leggen zijn. De kansen voor certificering via de blockchain zijn groot, maar er wordt uiteraard ook opgemerkt dat de techniek nog in de kinderschoenen staat. Of de ECTS als standaard nu zo logisch zijn, waag ik te betwijfelen, maar het is het enige dat op Europees niveau gestandaardiseerd is, dus dat kan dan ook als enige bestaande systeem gehanteerd worden door de onderzoekers.
Ook de scenario’s gaan een stuk breder dan SURF, waarbij met name scenario 4 mijn aandacht trekt:
Using a blockchain as a lifelong learning passport
Toewerken naar een verifieerbaar CV met blockchain in het onderwijs, dat je leerweg gedurende je leven vastlegt en onderwijs en arbeidsmarkt verbindt. Dat is waar ik van droom en waar we met stapjes naar toe kunnen werken.
Interessant leesvoer voor eenieder die wil nadenken over de infrastructuur die nodig is voor de toekomst van het onderwijs. Want als het onderwijs verandert, moeten we ook nadenken over de manier waarop we onszelf de ruimte geven en de tools in handen geven om dat onderwijs goed te kunnen geven.