Beoordeling: 
Hugo Claus is een groot schrijver, maar Hugo Claus is ook een lastig schrijver. Zijn werk begint bijna altijd middenin een situatie, waarin pas heel langzaam en op een impliciete manier duidelijk wordt wat er allemaal speelt. Daarbij is de stijl van Claus vaak behoorlijk lastig: lange zinnen vol wendingen.
Omtrent Deedee las ik tijdens mijn studie voor Moderne Letterkunde van Jos Muyres aan de Radboud Universiteit. We bespraken in het eerste jaar de roman en bezochten vervolgens de toneelbewerking bij het Vrijdagtheater in Nijmegen. Die besprekingen, het toneelstuk en de kennis die ik daar heb opgedaan in 2003 of 2004 is inmiddels behoorlijk weggezakt uiteraard, maar bij herlezing helpt het wel de roman te doorgronden.
Want de stijl, de opbouw, het impliciete: het gebeurt allemaal ook in Omtrent Deedee. De explosie in de familie op het feest begint heel sluimerend en komt langzaam, maar met steeds rasser schreden tot een ontknoping. Het is interessant, maar ook erg ontoegankelijk; te ontoegankelijk om echt leuk te zijn, maar wel knap geconstrueerd.
