Beoordeling: 
Niet alle teksten die honderden jaren oud zijn, zijn nog leesbaar. Nog veel minder teksten die honderden jaren oud zijn, zijn actueel en bieden de lezer van vandaag nog inzichten. De visie die More in Utopia uiteen zet is opvallend liberaal en positief, maar kent ook wel erg socialistische trekken. De uitgave in de Perpetua-reeks is erg mooi: een goed nawoord, strakke vertaling en handige bijlagen.
De rijkdom van dit boek is het beste met enkele citaten aan te geven. Het liberale wordt met name duidelijk wanneer More het onderwerp euthanasie bespreekt:
Wanner iemand aan hun oproep gehoor geeft beëindigt hijzelf zijn leven door te stoppen met eten of er worden voorzieningen getroffen waardoor hi ongemerkt in zijn slaap overlijdt. […] Euthanasie is in hun ogen een waardige manier va sterven, maar dat geldt niet voor zelfmoord. (blz. 117-118)
Ook wanneer het gaat om het regelen van zaken door mensen onderling (vertrouwen) in plaats van via regels (verdragen).
[…] blijven Utopianen toch vinden dat het niet juist is dat volkeren met elkaar verdragen sluiten, want daardoor gaan ze denken dat ze van nature vijanden zijn (alsof er geen natuurlijk band zou bestaan tussen volkeren die vlak bij elkaar wonen en alleen door een heuvel of een rivier van elkaar gescheiden zijn) en geloven dat ze het volste recht hebben elkaar naar het elven te staan […] Door je juist te richten op wat je gemeen hebt bereik je hetzelfde als met een verdrag: mensen voelen een sterkere band als die berust op oprechte vriendschap dan op een verdrag vol mooie woorden. (blz. 126)
Meer passend in zijn tijd en daarmee minder zijn tijd ver vooruit zijn passages over onder andere de verschillende menssoorten met elk hun eigen volksaard en de gemeenschapscultuur waarin God een grote rol heeft en ongeloof zelfs bestraft wordt.
