Beoordeling: 
Hoewel Laia Fàbregas in het Nederlands schrijft, ademt haar boek Spaansheid aan alle kanten. Het verhaal speelt in Spanje, maar dat is oppervlakte. Ook de structuur van het verhaal doet ‘Spaans’ aan, zoals de romans van Carlos Ruiz Zafon: erg leuk voor structuuranalyse bij Nederlands, maar niet heel leesbaar. Er zitten diverse personages in met elk hun visie op de situatie, diverse herhalingen en nogal wat uitleg die het verhaal voorspelbaar en wat saai maken.
Aan de andere kant weet Fàbregas met het verhaal over de disfunctionele familie en verstoorde vriendschap tussen Ruth en Sira wel te boeien. Je trekt je het lot van Sira binnen het gezin snel aan, al kan het lot van haar broer me wat minder schelen en dat van Ruth en de Cécilia Sicilia al helemaal niet. Een treurig gezelschap al met al, dat je wel aan het denken zet.
