Hoewel Twelve years a slave niet de origineelste film is, geeft de film wel een erg mooi beeld van de slavernij in de Verenigde Staten in de negentiende eeuw. En met een film over de negentiende eeuw doe je mij natuurlijk altijd een plezier.
Wat deze film vooral heel erg mooi maakt is de wijze van verfilmen, nog meer dan het verhaal. Daar zit namelijk een klein inkakmomentje in, dat gelukkig snel voorbij gaat. Camerastandpunt, de omgevingen en decors en de manier van filmen maken Twelve years a slave een genot om naar te kijken.
Het is opvallend hoeveel grote sterren in deze film zitten en hoe beperkt de rollen soms zijn die zij spelen: Brad Pitt speelt bijvoorbeeld maar een zeer beperkte rol voor zo’n grote ster.