Beoordeling: 
Achtste-groepers huilen niet is niet alleen een heel bekend en succesvol boek, het is ook nog eens een heel erg goed boek. Op meerdere niveaus raakt het boek me. Allereerst emotioneel: het is een zielig verhaal over een stervende leerling uit groep acht; een verhaal dat iedereen zal aangrijpen. Bovendien kan ik me goed inleven in het verhaal, omdat ik zelf als mentor een jaar geleden een leerling met leukemie in de klas had. Gelukkig gaat het met hem naar omstandigheden goed op dit moment.
Maar afgezien van de emoties, is het ook een goed geschreven boek. Het grappige van schrijvers als Ted van Lieshout en Jacques Vriens is dat zij niet door de knieën gaan voor het publiek waarvoor zij schrijven. Het verhaal zit zowel qua structuur als taalgebruik goed in elkaar. Het is een kinderboek zonder kinds te worden.
Een aanrader voor iedereen en het boek is niet voor niets een succes sinds 1999.
