Beoordeling: 
Het boek Turks fruit heb ik inmiddels meerdere keren gelezen en het blijft keer op keer een prachtig boek. Jan Wolkers is in staat om in het verhaal het rauwe en het lieve, het aardse en het hemelse, de eenzaamheid en het samenzijn met elkaar te verweven.
Door de verfilming van het boek worden je gedachtes en de de beelden die ontstaan bij het lezen wel behoorlijk gestuurd, maar na verloop van tijd, zeker wanneer er passages voorbij komen die niet verfilmd zijn, komen de personages die Wolkers in zijn boek heeft geschapen pas echt tot leven.
Het bijzondere van het vaker lezen van Turks Fruit is dat je daardoor steeds meer zicht krijgt op de manier waarop Jan Wolkers alles met alles verbindt in het boek. Ook bij hem valt, net als bij Hermans, geen mus van het dak zonder gevolg en bij herlezing zie je dat pas ontstaan.
