Beoordeling: 
Het geschenk voor de maand van het spannende boek is alles behalve spannend. Een cliché-opening, maar dat is dan ook wel passend voor Nooit alleen van Loes den Hollander.
Het verhaal kent een aantal originele elementen, zoals de buurvrouw Guusje met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis, maar dergelijke zaadjes komen niet tot bloei. Het soapgehalte van wat volgt is groot. Zowel in de groteskheid van ieders gevoelens als in de ongeloofwaardige hoeveelheid moord en doodslag in korte tijd.
Wat bovendien stoort is dat alles in het boek wordt uitgelegd. De epiloog is wat dat betreft wel het toppunt. Guusje rijdt een paar pagina’s eerder het verhaal uit met een touw en een keukentrapje en ze meldt ons dat ze zelfmoord gaat plegen. In de epiloog moet dan nog even worden gemeld dat een man schrikt wanneer hij zijn hond bij een bepaalde boom uitlaat. Waarom? Wat voegt het toe?
En dan het clichématige taalgebruik. Alle gemeenplaatsen worden aangedaan: als een blok gevallen voor haar man toen hij op een feestje sterk en zelfverzekerd binnenstapte, tijdens de moord dondert en bliksemt het, de roodharige draagt uiteraard een groene jas en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het enige dat dit boekje van één naar twee sterren tilt is dat ik het uitgekregen zonder weggooineigingen en daarmee is Den Hollander Saskia Noort in elk geval voorbij gestreefd.
