Beoordeling: 
Zolang als Jessie en ik samenwonen staat De duivelsverzen in onze boekenkast (hij kwam namelijk bij Jessie vandaan). En al net zolang wilde ik dit boek een keer gaan lezen. Nou heb ik niet zulke heel goede ervaringen met Salmon Rushdie, dus ik was wat huiverig, maar vol goede moed ben ik gestart aan de kleine 500 pagina’s.
Na iets meer dan 100 heb ik het echter opgegeven. Het boek is rommelig, het verhaal springt van de hak op de tak en is slecht te volgen. Ook het boekenweekgeschenk zat vol filosofische uitweidingen die te ver van de kern van het boek af stonden en dat is bij De duivelsverzen ook het geval. Ik heb zelfs een samenvatting moeten bekijken om het verhaalverloop in de eerste 100 pagina’s te kunnen volgen.
Ik wil best mee in een filosofische droomwereld en hou van magisch realisme, maar dan moet je als lezer wel die wereld in geleid worden. Dit is ongestructureerd raaskallen en als lezer val je in een diepe punt zonder licht.
