Beoordeling: 
Er zijn van die films die je gezien moet hebben, die behoren tot de culturele bagage die ieder mens, geïnteresseerd in middeleeuwse literatuur, met zich mee hoort te dragen, uit dagen van voor je geboorte, maar onderdeel van het collectieve geheugen van generaties. Monty Python and the Holy Grail is er zo één: hij staat niet voor niets op plek 76 in de IMDB top 250. Nog nooit in mijn leven zag ik iets van Monty Python en toch heeft de groep een soort mystieke uitstraling. Toen ik deze film dus onlangs bij de Free Recordshop zag liggen, wilde ik hem direct hebben.
Het uitgangspunt van de films is eenvoudig en ontleend aan klassieke werken als Lancelot en het hert met de witte voet. Wat de film echter zo leuk maakt zijn het spel dat de komieken spelen met de literaire conventies van het genre van de queeste en allerlei intertekstuele verwijzingen. Bovendien maken de (door Monty Python bekend en klassiek geworden) doorbrekingen van het genre komedie en nog sterker zelfs: het opgaan in het verhaal van de film, deze film bijzonder.
Op geen enkel moment laten de makers van Monty Python and the Holy Grail je in de waan dat je via de film in een andere wereld bent beland. Dat is aan de ene kant ongemakkelijk en maakt het kijken uitdagend, aan de andere kant is dat juist de charme en kracht van Monty Python. Ik zou bijna zeggen dat Monty Python met film doet wat René Magritte op doek heeft gedaan: “Ceci n’est pas une pipe!”
