Gerard Reve, De avonden

Beoordeling:

De jongeman Frits van Egters voelt zich in het naoorlogse Amsterdam rond Kerstmis beklemd door zijn kleinburgerlijke omgeving en door zwartgallige gedachten.

De avonden is een klassieker, dus daar kun je geen slechte recensie over schrijven. Hoewel je best een negatieve recensie zou kunnen schrijven, gebeurt het weinig, zo zag ik in mijn eigen scriptie over de receptie van de Camera Obscura. Toch is dat niet de reden waarom ik De avonden vijf sterren geef.
De eerste keer dat ik dit boek las, in de eerste jaren van mijn studie, werd ik direct gegrepen door het verhaal over Frits van Egters. De beklemmende uitzichtloosheid die Frits om zich heen ziet, de autistisch aandoende omgang met zijn ouders en bekenden, het niets dat er is in zijn leven intrigeerde direct. Bovendien beschrijft Reve dit in een tegelijkertijd eenvoudig als mooi proza.
Wanneer je de tweede keer het boek gaat lezen, is het lezen lastiger. Je weet dat er niets zal gaan gebeuren en  die ‘spanning’ van de eerste keer, maakt het willen doorlezen de tweede keer wat lastiger. Toch blijft het boek een grote aantrekkingskracht hebben en dat is een mooie constatering; mede dat maakt een boek tot Literatuur met een grote L.