Beoordeling: 
Keizer Karel V lustte graag een sappig kippenboutje, en daarbij hield hij wel van een grapje, als we De gekroonde laars mogen geloven. Wanneer de keizer zich incognito onder het volk op de markt heeft gemengd, wordt de mooiste haan voor zijn neus weggekaapt. Hij laat zijn lijfwacht uitzoeken waar het beestje heen gaat, want daar wil Karel mee aanzitten. En zo belandt de vermomde keizer voor het vastenavondfeestmaal in de nederige woning van schoenlapper Teun, die zijn enige dochter Jaquelijn wil uithuwelijken aan zijn oude, rijke knecht Kosen. Het meisje heeft haar zinnen echter gezet op de arme, maar sympathieke Joren en krijgt de stuen van haar moeder. De maaltijd zal de volgende dag een hoogst onverwacht gevolg hebben. Het wordt een vastenavond om nooit te vergeten.*
Dit toneelstuk van Michiel de Swaen is erg vermakelijk. Hoewel ook erg tijdgebonden is het voor een 21e-eeuwer een goed te volgen verhaal dat, door zijn absurditeiten (zoals een Keizer die alles in het werk stelt om achter een kalkoen aan te gaan…) ook nog eens erg grappig is. De hertaling die gemaakt is voor de Griffioenreeks zorgt dat dit verhaal 300 jaar na dato voor een breed publiek toegankelijk is. Een mooie titel in deze reeks.
*Bron: flaptekst De gekroonde laars
