Karels broer Jonathan is mooi, slim en ontzettend dapper. Iedereen houdt van hem. Als er brand uitbreekt, springt hij met Karel in zijn armen uit het raam. Jonathan overleeft de sprong niet. Karel is klein, bleek, bang en al zijn hele leven ziek. Niet lang na de dood van Jonathan, sterft ook hij. De broers komen terecht in Nangijala. Daar worden ze de gebroeders Leeuwenhart genoemd. Om zo’n naam te verdienen moet je dapper zijn. Heel dapper! Dat moeten Jonathan en Karel bewijzen.
Toen ik op de basisschool zat, zo’n zes jaar oud was, bezochten we met school de film De gebroeders Leeuwenhart. Het is een van de eerste bioscoopherinneringen (al herinner ik me niet veel van het verhaal) die ik heb en ik ben altijd benieuwd geweest naar het boek. Lindgren maakt de zilveren griffel die ze voor dit boek kreeg zeker waar. Ze heeft een bijzonder boek geschreven dat fantasierijk is, spannend, op een mooie manier politieke situaties uit de werkelijkheid verwerkt en een sprookjesachtigheid kent. Ik ben zelf niet zo’n sprookjes- en ridderlezer, maar een goed boek is het zeker. Nu de film weer eens kijken en zien of ik mijn herinneringen van 20 jaar geleden kan aanvullen.