Bart Chabot, De kootjesblues

De kootjesblues Beoordeling: 4 sterren

‘De Kootjesblues -de kootjes zijn de botten waaruit een geraamte bestaat- begint met een grafschrift (“ben zo terug”) en eindigt met een dagsluiting. De bundel bestaat uit 16 gedichten over de dood en de doden: over de dood van een broer, beschreven vanuit de blik van zijn zusje, over zelfmoord, over een overvaller die het winkelend publiek om zeep helpt, over een kindermoordenaar en -vooral- over doden die uit hun graf opstaan.*

De kootjesblues is de eerste dichtbundel van Bart Chabot die ik lees. Ik heb hem eerder horen voordragen op Het Tuinfeest onder andere. En soms heb ik hem niet horen voordragen (Onbederf’lijk Vers ‘s-Hertogenbosch 2007), omdat er gedanst moest worden met de sterren. Maar a la, die festivalorganisatorstress ben ik voorbij en dat is zeker geluk met deze bundel. Alle gedichten rondom het thema dood lijken met elkaar te maken te hebben. De personages lijken een soort familie, verbonden door hun dood-zijn. Chabot schrijft prozaïsche gedichten of poëtisch proza, het hangt er tussenin. In elk geval riep deze bundel bij mij de vraag op naar de afloop. Zeer geslaagd.

*Bron: www.bartchabot.nl

Getagd , , , , , . Bladwijzer de permalink.

Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | podcast | D66 | 4daagse

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *