Als zijn broer sterft, wordt Robert Martin in één klap miljonair. Zijn nieuwe leven begint veelbelovend: een verliefdheid in Rome, een vriendschap in Oxford. Maar langzamerhand begint het raadsel van de steen die bij de nalatenschap zat de overhand te krijgen. Als na verloop van tijd de steen geen steen blijkt maar een brief bevat, begint de grote Speurtocht naar het onderwerp ervan. De brief gaat over niemand minder dan Alexander de Grote.*
De tweede man is in literair, stilistisch en inhoudelijk opzicht een goed boek, maar het weet mij als lezer niet te boeien. Het boek is te traag, te filosofisch en ik krijg de indruk dat de mannelijke hoofdpersoon vrouwenhersenen heeft. Erg jammer van een boek, waar ik me toch wel een beetje op had verheugd.
*Naar: flaptekst De tweede man
Hmmmmmmm, ik ben wel blij met mijn vrouwenhersens. En met een beetje traagheid(onthaasten)en een licht filosofische instelling(diepgang) is de wereld naar mijn idee niet het slechtste af.
Ik vind De tweede man een goed boek, dat mij van begin tot eind heeft weten te boeien en dat ik zeker nog eens zal lezen, net als Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier met eenzelfde hoog filosofisch gehalte.