Van Oude Mensen Die Dingen Voorbij Gaan is het verhaal van twee hoogbejaarde mensen, van wie het schijnbaar rustige leventje wordt beheerst door berouw om een vreselijke misdaad die ze in een ver verleden hebben begaan. De spoken uit het verleden blijven hen achtervolgen en drijven hen tot waanzin. Het geheim dat deze oude mensen met zich meedragen, zal de volgende generaties in hun families blijven beïnvloeden, totdat er iemand opstaat om voorgoed af te rekenen met het verleden. Maar wie zal dat zijn en is het wel verstandig om al het oude zeer weer boven te halen?*
Over de meeste romans van Louis Couperus ben ik niet echt lovend geweest (zie deze of deze) en ik denk dat ik de roman Van oude mensen niet zou kunnen waarderen. De vijf uur durende mini-serie die in 1975 van deze roma is gemaakt kan ik beter waarderen, al is ook dit geen favoriet. De plot is goed en in zekere zin ook spannend. Ik heb in die vijf uur (niet achter elkaar, maar toch) niet op mijn horloge zitten kijken of gespoeld. Toch ligt het tempo te laag en stoor ik me aan een paar zaken.
De serie is met veel respect voor de originele tekst gemaakt, waardoor de negentiende-eeuwse romaneigenschappen als vele personages met veel onderlinge relaties, veel herhalingen en de tijd nemen voor het opbouwen van een plot ruimschoots aanwezig zijn in de serie. Daarnaast is de verfilming meer een toneelstuk waar toevallig camera’s bij stonden, dan een ‘echte’ tv-serie. Men acteert alsof in een zaal met 1000 mensen ook achterin het verhaal over moet komen. Een mooie middenmoter met drie sterren.
Bron: flaptekst dvd