Thea Beckman, “Kruistocht in spijkerbroek”

Beoordeling:

De zestienjarige Dolf uit Amstelveen geeft zich op als proefkonijn: hij zal door een materie-transmitter teruggeflitst worden naar de Middeleeuwen om daar één middag een kijkje te nemen. Maar door een foute berekening komt hij in het jaar 1212 terecht in een Kinderkruistocht die net uit Keulen is vertrokken en niet op het riddertoernooi in Montgivray in Midden-Frankrijk dat hij zo graag wilde bijwonen. Verbijsterd ziet hij duizenden gelovige – en vooral goedgelovige – kinderen, aan wie wonderen zijn beloofd, zingend aan hem voorbijtrekken. Zij zijn van plan met hun blote handen het Heilige Land van de Saracenen te bevrijden. Om vijf uur diezelfde middag moet Dolf weer op de afgesproken plek staan om teruggeflitst te worden naar de twintigste eeuw tenminste, als er niets fout gaat…*

Kruistocht in spijkerbroek is één van die boeken die ik op mijn 13e/14e las en toen helemaal geweldig vond. Ik heb sowieso meer dan de helft van Beckmans ouevre versleten in die tijd. Nu ik het boek opnieuw lees, begrijp ik mijn begeestering van toen heel goed. Je blijft lezen en wilt weten hoe het gaat aflopen met de kinderkruistocht waaraan Dolf deelneemt. Zelfs als je de afloop al weet, blijft het leuk en dat geeft voor mij aan dat dit boek kwaliteit heeft.
Toch zie ik, met mijn leeservaring en studie als extra bagage, dat dit boek ook zijn minpuntjes heeft. Zo wordt prachtig toegewerkt naar de climax op het strand van Genua, maar dat zorgt er ook voor dat het stuk erna als anticlimax wordt ervaren. Ook de blij vlagen zeer moralistische toon en karikaturale schetsing van twintigste-eeuwers en middeleeuwers zijn wat storend.
Maar herlezing van dit boek toont aan waarom het al jaren en jaren populair is bij jongeren overal in Nederland en waarom het de Gouden Griffel zeker heeft verdiend. Een aanrader voor jong én oud!

*Bron: Bol.com