Beoordeling: 
De tienjarige Erik Pinksterblom is een dromer die zich liever bezighoudt met het fantaseren over zijn geheime liefde Rosalie dan met het voorbereiden van een spreekbeurt voor school. Hij krijgt, na het meerdere keren te hebben uitgesteld, nog een laatste kans van zijn onderwijzeres om de spreekbeurt de volgende schooldag af te hebben en voor te dragen.
Erik wordt alleen opgevoed door zijn moeder, omdat zijn vader (die ook Erik Pinksterblom heette) overleden is. De nacht voordat hij zijn spreekbeurt gaat voordragen, die hij over insecten gaat houden, logeert hij bij zijn opa. En bij hem op zolder vindt hij het schilderij De Wollewei. Als hij ’s nachts niet kan slapen, zoekt hij het schilderij stiekem op en belandt onverwachts door de toverkunsten van zijn betovergrootmoeder als een heel klein persoon tussen de insecten in het schilderij.
Hij beleeft er allerlei avonturen en alle insecten willen meer weten van die rare tweevoeter die ineens uit de lucht kwam vallen en alles over hun gewoontes weet (dankzij een insectenboek dat hij bij zich heeft). Met de meest rare bokkesprongen weet Erik zich uit benarde situaties te redden en na een onvergetelijke nacht waarin hij veel geleerd heeft, staat hij de volgende dag weer voor de klas en houdt een spreekbeurt waar de vonken vanaf vliegen.
Het is al weer een paar jaar geleden dat ik ‘Erik’ heb gelezen, maar ik blijf het een ontzettend fantasievol en mooi verhaal vinden. Ook de miniserie (6 afleveringen) die van het boek is gemaakt, had een zekere knusheid en is een waardige verfilming van dit boek van Godfried Bomans.
Het verhaal is voor de serie wat uitgebreid. Er wordt een wat visueel interessantere aanleiding gegeven voor Eriks kennismaking met de Wollewei en ook het element van de overleden vader van Erik die ook ooit in de Wollewei is geweest, is in mijn ogen een geslaagde aanvulling op het boek.
Wel heb ik mij mateloos gestoord aan de kwaliteit van de computeranimaties. Decors, kostuums, schmink; het ziet er allemaal fantastisch uit, alleen die animaties zijn zó verschrikkelijk amateuristisch (het ene moment erger dan het andere, maar toch) dat dat echt afbreuk doet aan de kwaliteit van het geheel. Maar al met al een zeer geslaagde boekverfilming!
